Pierwsza jajecznica i Gdynia Orłowo

Mam fajną pracę.Lubię to, co robię.
Mam fajną koordynatorkę (głównodowodząca, bo rządzący w innym miejscu ;D) i współpracownice.
Dogadujemy się dobrze i pomagamy sobie.
Jak są jakieś wąty   niesnaski, to załatwiamy od ręki.
Zamieniamy się , gdy potrzeba.
Nadal strajk nauczycieli.
U jednej przedszkole znów przyjmuje dzieci, więc problem z opieką nad synkiem odpada, Grzesia szkoła zamknięta.
Ja dziś mogłam wrócić szybciej do domu, bo Sołtys ma drugą zmianę i siedział z Grześkiem do 13, potem mały był sam.
Jak wróciłam dowiedziałam się, że jest głodny (uszykowane śniadanko zniknęło) a sam nie potrafi sobie ugotować.
 No to jazda!

Wyciągnęłam patelnię i Grześ uczył się smażyć jajecznicę.
Pierwsze jajo roztłukł na blacie...pozbierałam i wrzuciłam na właściwe miejsce.
Potem drugie i trzecie poszło lepiej(z lekką pomocą) blat i podłogę przetarłam później;D
Smakowało jak nigdy

Potem powiedział mi, żebym zajrzała do jego pokoju, bo tam jest pająk, a to go niepokoi!
Patrzcie państwo, pajączka się boi.

 ubiłam;/

Ogólnie to już jakiś czas temu doszło do mnie, że jak ktoś chce mi obrabiać tył, to zrobi to zawsze!
Cokolwiek zrobię i tak będzie nie tak.
I mam to w ...głębokim poważaniu.
No, może tylko weryfikuję znajomości, bo jak ktoś naprawdę uważa, że ma prawo mówić mi jak mam żyć, to dziękuję, ale nie jestem zainteresowana.

Głównie piszę to w kontekście mojego ślubu, który odbędzie się jeszcze  tym roku.
Jeszcze jakiś czas temu nie było o nim mowy.
Zaręczyny to raczej taki znak, deklaracja, może w sumie tylko dla mnie, bo Tomek twierdzi, że z jego strony nic się nie zmieni, bo w żadnym razie nie będzie mnie inaczej traktował.

Ale potem stwierdził, że w sumie chciałby nas zabezpieczyć, w razie czego.No i gdybym czasem była w szpitalu, czy on, żeby nie było problemu, żeby się dowiedzieć o stan zdrowia itp

(a tak między nami, to znalazł fajną wycieczkę na Kretę, a ja nigdy nie leciałam samolotem, więc super  okazja, ale tak bez okazji?to może , kochanie , weźmiemy ślub?I jak ja mam się cieszyć wycieczką , skoro biorę ślub????)

Dla mnie ślub bardzo ważny.
Bycie konkubiną, czy partnerką na dłuższą metę mnie nie zadowala.
Oczywiście, że mam dylematy.
Ale, ale....
Od kiedy jestem z Tomkiem sakramenty nie dla mnie.Co czuję tylko ja wiem i wiem, jak mogę to zmienić.
Nie potrafię i nie chcę.
Wybrałam i ponoszę konsekwencje tego wyboru,
I nie jest tak, że ślub mi wszystko zabierze, bo teraz mogę iść do spowiedzi, a potem już nie.
Dla niezorientowanych: teraz też nie mogę!
Żeby dostać rozgrzeszenie musi być żal za grzechy i postanowienie poprawy(między innymi)
Szczęśliwa jestem , że w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego mogłam być na mszy( po raz pierwszy) bez płaczu, rozdzierającego bólu i świadomości , że to nie moje miejsce.
I jeśli ktoś myśli inaczej ma prawo, ale niech mi oszczędzi.

Wiem, ze mój wybór jest dobry, a jak ostatnio Grześ zapytał, kiedy wujek przyjedzie, bo on za nim tęskni, to już w ogóle miód na serce.

Sołtys poprosił mnie, żeby mógł zabrać Grzesia na święta do swojej mamy.
Ja pojechałam do Sopotu. Spędziliśmy dobry czas, odwiedziliśmy znajomych i rodzinę.
Trochę wzruszyłam się, gdy zobaczyłam, że ojciec Tomka ma w ramce zdjęcie  na którym jestem z Zolinką. Okazało się, że zwędził Tomkowi z auta.
To ostatnie święta z tatą, ostatnie stadium raka.Przyjmuje chemię paliatywną.


Pogoda była super. Ciepło i słonecznie.
Pojechaliśmy do Orłowa.
Weszliśmy na samą górę.
Widziałam,jak w zeszłym roku osunęła się ziemia.Teraz mogłam stwierdzić jak bardzo.
Na zdjęciach może tak bardzo nie widać jak to wysoko, ale można zaobserwować małe figurki ludzi na samym dole;D

Przez pięć dni miałam spokój z psikaniem,wróciłam do Poznania i znów na lekach i kroplach.
Taki mamy klimat;D