Wróciłam

O 7 rano grzecznie zgłosiłam się na izbę przyjęć, a po kwadransie miałam już opaskę z imieniem i nazwiskiem na ręce.
Przebrałam się i miła pani zaprowadziła mnie na oddział, gdzie ,na krzesełku, czekałam do 9 na wypisanie dokumentów i przydział sali.
Potem badania - zakładanie wenflonu, pobieranie krwi - od razu zgłosiłam, że słabnę i miesiąc temu miałam to robiona na wózku, na co pani pielęgniarka (figura Grycanki) stwierdziła, że przecież widzę, że jest ciasno.
No jasne.
Jak zemdlałam od razu znalazło się miejsce na wózek!
Leżałam sobie z mokrym kompresem na czole, ciśnieniem 80/50 i tylko brak sił i mrówki w dłoniach sprawiły, że nie wstałam i bejłam którejś, gdy usłyszałam, że trzeba było mówić, że tak mam!!!!
Szczęściem winowajczyni przyznała, że mówiłam , ale i tak jestem zła na siebie, że nie zapytałam, co ma zrobić pacjent, żeby go słuchano?
Potem ekg, badanie i strój kosmity!
Normalnie dostałam granatową koszulę (od razu przypomniał mi się Jack Nicholson w "lepiej późno niż później", tylko, że ,na szczęście, ja miałam tyłek zakryty) i czepek, co mnie rozśmieszyło, bo nie mam warkocza jak Scorupco, żeby nim zarzucić lekarzowi na szyję, no, ale cóż.
Polecili się zdezynfekować,umyć, przebrać i grzecznie czekać nie pijąc i nie jedząc.
Potem rozmowa z panią anestezjolog, która MI się pytała co to dokładnie za zabieg, bo ona nie wie, czy przez maskę usypianie, czy od pasa w dół.Jak odpowiedziałam to stwierdziła, że to za mało informacji, bo to poważny zabieg i bardzo bolesny - kątem oka widziałam przeczący ruch głowy stojącego lekarza i chyba się robiłam zielona, bo odesłali mnie do pokoju.
Następnym razem powiem, że mam jak Stardast - mają mnie wyleczyć, a szczegóły niech zachowają dla siebie! Ja nie chcę wiedzieć!
Potem dali tabletkę, którą kazali połknąć bez wody, potem przerzuciłam dupsko na inne łóżko i heja - normalnie jak na chirurgach - wieźli mnie korytarzami i gadali, a do mnie niewiele docierało.
Na miejscu poczułam , że w wenflon wpuszczają coś zimnego i zakładają maskę, ale nie pamiętam, do ilu policzyłam.
Klika godzin na pooperacyjnej i powrót na swoją salę.
No nie powiem, bolało, ale dostałam już wszystko, co zalecono, więc trzeba było wytrzymać.
Potem wymiotowałam, jak zawsze po narkozie,więc nawet wody nie pozwolili(dali coś w żyłę) a po 20 Pysia zabrała mnie do domu ( oszukałam, że już lepiej - nerkę wzięłam na drogę)
Dziś obudził mnie początek migreny - wiedziałam, że to z głodu, więc wmusiłam w siebie trzy biszkopty i dwa łyki herbaty i poszłam spać.Jakoś minęło.
Poleżałam do 13 -Pysia przyjechała zrobić śniadanko i obiadek
A potem zaniosłam zwolnienie do koleżanki (dostałam 10 dni!) , wykupiłam leki i poszłam do przychodni na zastrzyk.
Mam ich mieć 10, przeciwzakrzepowe i mogę robić sama - hahaha
Owszem widziałam, owszem proste, ale ...toż to igła jest!
Będę chodzić do poradni, a w wolne poprosiłam przyjaciółkę!
I oczywiście mam problem z odpoczywaniem -jak boli to boli, a jak biorę leki i już nie bardzo to nie moge usiedzieć.
A Pyśka już usłyszała, że któraś miał taki zabieg, bo trzech dniach dobrze się czuła i poszła do pracy i zemdlała waląc głową w podłogę!
I teraz mam telefony sprawdzające!
Jutro wyślę Luśkę do biblioteki i będę gnić, aż dostanę odleżyn!