dyżur

- ja chcę chlebka z serkiem
-ja dwie parówki
- ja płatki z ciepłym  mlekiem
- nie chcę chlebka , też chcę parówkę
i płatki

- oj, łokieć wpadł do miseczki z mlekiem
- ja chcę do mamy!
- mogę poczytać?
- możemy jeszcze pobawić się czołgami?
 - gdzie moja torebka?
- babciu, mogę pić?
- jeszcze syropek
- a ja wziewy



i cisza...
błoga cisza.:D

Babciowanie jest cudne, zawsze chętnie zajmę się wnukami.
Ciesze się, że młodzi chcą wyjść sami, bo wiem, jakie to ważne.
Ale cieszę się też, że nie mam tak codziennie.
Zwłaszcza, że dziś byłam jeszcze w pracy.

A jeszcze pewnie wyjdę z psem.
I jutro też nie odeśpię, bo gzub ma turniej  (oby nie padało)

Dziś wpadł mi w oko wiersz W.Szymborskiej

ABC

Nigdy już się nie dowiem,
co myślał o mnie A.
Czy B. do końca mi to wybaczyła.
Dlaczego C. udawał, że wszystko w porządku.
Jaki był udział D. w milczeniu E.
Czego F. oczekiwał, jeśli oczekiwał.
Czemu G. udawała, choć dobrze wiedziała.
Co H. miał do ukrycia.
Co I. chciała dodać.
Czy fakt, że byłam obok,
miał jakiekolwiek znaczenie
dla J. dla K. i reszty alfabetu.

I tak sobie myślę - dlaczego wydaje nam się, że inni czytają w myślach ?
Dlaczego nie potrafimy mówić wprost?
To naprawdę dużo ułatwia.
Ale do dialogu potrzebne są dwie strony.

Mila sprawia, że rajstopy zakładam ukradkiem, minutę przed wyjściem z domu ;D
A potem chyłkiem uciekam, żeby nie zdążyła podrzeć!

A na szybkie wyjście w środku nocy wystarczy mi szlafrok -trudno, najwyżej sąsiedzi będą gadać;D