koniec walki

 09 12.o 23.30 , po dwugodzinnej reanimacji Radek odszedł do lepszego świata.

Wierzę w to głęboko, że Dobry Bóg  ma dla naszego zycia wspaniały plan i że częścią tego planu było właśnie to.

Te osiem lat temu cudem go uratowali, po przeszczepie jeszcze raz się zatrzymał i musieli go otwierać, ale potem było ok.

Jeszcze są łzy, jeszcze ból, który , wydaje się, nie ma końca.

Ale nie mamy płakać, że go już nie ma, bo przecież jest - w dzieciach, w naszej pamięci, we wszystkim, co było jego udziałem, ale mamy się cieszyć, że był.

Formalności były trudne. Na szczęście Tomek jeszcze nie wyleciał do Norwegii i mógł nas wozić tam, gdzie trzeba.

Pogrzeb 22.12 o 12.

Radziu...nikt już mi nie zrobi takich pasztecików jak Ty..itd...nie mogę pisać, bo łzy lecą.

Do zobaczenia ;*