Obca

 Minęły już 3 tygodnie od operacji. Każdego dnia ze zdziwieniem patrzę w lustro - co to za baba??

 Ilość zmarszczek, czy wory pod oczami jakoś mnie nie zdziwiły aż tak. Ale bez okularów ta twarz wygląda zupełnie inaczej. Ile jeszcze czasu zanim odnajdę siebie? Nie chodzę do pracy, nie mogę dźwigać więc pilnuje, żeby nie szaleć. Ograniczam oglądanie telewizji czy gapienie się w laptopa. Zakraplać oczy kilka razy dziennie, stresuję się jak obraz mi się zamazuje albo widzę podwójnie.Potrzrbuje czasu,zeby wszystko sie ustabilizowało.

Na szczęście jesteśmy zdrowi, więc mogę wychodzić na spacery. Przemykam jednak bokiem, bo ciągle mam wrażenie, że wszyscy się na mnie patrzą. Zimno, mokro, pochmurno, a ja w okularach przeciwsłonecznych. 15 listopada ma drugą kontrolę. Okaże się, czy rzeczywiście będę nosiła okulary tylko do czytania. Na razie skupiam się na tym, że jest lepiej, że jak wstanę rano to nie muszę szukać okularów, żeby zobaczyć która godzina, że operacja przynajmniej zatrzymała pogłębianie wady. Mam taką nadzieję.

Jutro wraca Tomek, a ja korzystam, że wolne i Grzesiu zostaje z tatą  i jadę do Sopotu. Na samą myśl już mi się nastrój poprawia.