Kto spełnił moje marzenie?????

Zbieram się, żeby napisać co się stało, ale ciężko jest, bo zdaje się, że nadal jestem w ciężkim szoku.

Z powodu choroby Grześka jestem niedospana, przemęczona i ciągle o czymś zapominam...

Numer komórkowy mam taki sam od ponad 10 lat.

Zawsze odbieram, nawet jak nie wyświetla się numer.

Ale przekonałam się, że dzwonią też ludzie ze świetnymi ( w ich mniemaniu) okazjami i "nie dziękuję" ( nie chcę super ubezpieczenia, garnków za 5 tysięcy, kołdry z owcy, czy wielbłąda, golarki super, hiper całkiem za darmo - tylko trzeba zapłacić za wysyłkę ...z Argentyny, czy innego kraju itd) nie dociera!

W związku z tym zwykle mówię - nie, dziękuję, nie jestem zainteresowana, do widzenia i ...odkładam słuchawkę nie czekając na kolejne argumenty.

Wczoraj na 8.15 pojechałam z Grzesiem do poradni, potem po leki, potem cały czas mały uwiązany do mnie, nie wiedziałam w co ręce wsadzić

I na to wszystko telefon!

Zadzwonił pan, przedstawił się (nie pamiętałam po 2 sekundach) i zapytał czy nazywam się (powiedzmy -Miśka Gżegżółkowa) -powiedział, że jest Posłańcem Dobrej Wieści (czy coś w tym stylu -jeśli Posłaniec czyta, niech poprawia!) i że ma dla mnie niespodziankę.

I nie mam pojęcia dlaczego nie powiedziałam nie, dziękuję, do widzenia!!

Ta niespodzianka to  -

Zaproszenie imienne na recital Michała Bajora , który będzie w Teatrze Wielkim w Poznaniu.

Rząd I miejsce 18!

Zapytałam oczywiście, czy Pan sobie ze mnie nie żartuje?

I od kogo to?

Nie dostałam satysfakcjonującej odpowiedz!!

Byłam skołowana, nie wiedziałam, co powiedzieć, zaczęłam tłumaczyć, że byłam z małym u lekarze, że z tego wszystkiego nie umiem jasno myśleć - a Pan odpowiedział...ŻE WIE, że miałam iść z synkiem do lekarza, że wie gdzie mieszkam i już do mnie jedzie!

.... czyli hmmm ..jak w tytule Chmielewskiej - WSZYSCY JESTEŚCIE PODEJRZANI!

Bo to przecież na blogu pisałam, że bycie na koncercie Michała Bajora to moje marzenie!

Pan przyjechał po 15 minutach (dzwonił do mnie z drogi), dał piękną różę i zaproszenie:)))

Gdy zapytałam jeszcze raz, czy może mi zdradzić coś  więcej, z uśmiechem odparł -

ależ oczywiście...że nie!

I tylko piękna róża i zaproszenie przekonują mnie, że to nie był tylko piękny sen!

Naprawdę nie mam pojęcia komu to zawdzięczam - zdobycie adresu nie takie trudne, kilka osób wie o mnie więcej i jestem przekonana, że w dobrej sprawie mogliby wyklepać:))

Ale jak ja mam teraz żyć???

Jak podziękować??????????

Dla wielbicieli Jeżycjady - wiecie, że będę siedziała tam, gdzie Geniusia poklepała dyrygenta po łysinie?:))))

„Jeżeli by kto kiedykolwiek uważał, że jest sam na świecie – to dałby tym niewątpliwy dowód braku wyobraźni. Nikt z nas nie jest sam. Ludzie oddziałują na siebie nawzajem, jakby byli połączeni kręgami tajemniczej energii – a przez każdego z nas przechodzi przynajmniej kilka takich kręgów. Dzięki temu wszystko, co czynimy, każde nasze uzewnętrznione uczucie, a może i myśli – nawet te, którym nie dajemy wyrazu – zyskują nieskończony rezonans. Każdy z nas, nawet nieświadomie, wpływa na innych i staje się ogniwem łańcucha myśli, uczuć, reakcji i wydarzeń mogących zogromnieć wręcz do procesów historycznych. Tak więc nigdy nie wiesz, czy fakt, żeś rano zachował się podle wobec kolegi w szkole, nie sprawi, iż w południe następnego dnia kto inny dostanie zawału, za tydzień dojdzie to poważnej scysji rodzinnej w miejscowości położonej na drugim krańcu Polski, a po roku jakiś mąż stanu wyda złą decyzję, mogącą zaważyć nawet na losach świata. Bodźce negatywne bowiem wykazują zdumiewającą żywotność, przypominając w tym wirusy lub gronkowca złocistego. Jednym złym czynem prowokujemy zło w innych ludziach, a ono – raz wyzwolone – mnoży się już bez końca. Całe szczęście, że z dobrem jest tak samo. Dobry czyn, dobre słowo czy myśl powodują pozytywną reakcję w coraz to nowych osobach i mogą przenosić swój ładunek dalej i dalej – rosnąć w postępie geometrycznym i pomnażać zasób Dobra we Wszechświecie. Wystarczy sobie to uprzytomnić, by poczuć ciężar tej odpowiedzialności. Bo przecież naprawdę nikt z nas nie jest sam. Wpływamy na siebie nawzajem – i często zdarza się, że przelotne spotkanie, rozmowa, wymiana myśli, złośliwy żarcik nawet – potrafią wyżłobić głęboki ślad w czyjejś pamięci i zaważyć nawet na całym życiu człowieka.”

- Małgorzata Musierowicz (z książki Opium w rosole)

Bardzo dziękuję!!!!!!!!!!!!!!!