Służba więzienna

Uczciwie biorę żelazo (no..zapomniałam raz,  ale to się nie liczy)
Na razie widzę widoczną poprawę - wrócił mi apetyt!
I o ile po świętach miałam z lekka mniej, niż przed , to po Sylwestrze "przyszło" pół kilo!
O nie! Będę pilnować, żeby 60 kg nie przekroczyć (czyli mały zapasik, półtora kilograma, jest)
Problem w tym, że zewsząd czyhają na człowieka różne pokusy!
Dałabym głowę, że nutella łypała na mnie okiem!
Opierałam się długo!Jakieś pół godziny - uległam;/
A mówiłam, że mam silną słabą wolę??;)

Zadzwoniłam do starostwa w sprawie mojego orzeczenia.Jest wypisane.
Mogą wysłać, albo odbiorę osobiście.
A miała  pani do mnie zadzwonić na jak długo mam przyznane!
Niestety ...przez telefon takich informacji nie udzielają!!!

Z nadzieją, że jednak opłaca się jechać, odbierać osobiście, wyrabiać stosowne legitymacje*, poszłam wczoraj robić zdjęcia.
Oczywiście odpowiednio przygotowana - fryz, makijaż, w torebce zestaw pomocniczy (szczotka i lakier)żeby jakoś te włosy (nie bujne , niestety)ułożyć.
Wchodzę do zakładu (fotograficznego rzecz jasna), ryję w torebce, żeby znaleźć kopertę, w kopercie wniosek, na wniosku pouczenie jakiej wielkości mają być zdjęcia.
(wiadomo, że kobieta w torebce ma wszystko co niezbędne)
Pani czeka ..w końcu zapytała - do SŁUŻBY WIĘZIENNEJ??
O ja cie kręcę!!!!
Kiedyś pewien pan, którego spotkałam po latach, powiedział, że zmieniłam się, ale te ekhem..ogniki w oczach mi zostały!
Teraz co mam pomyśleć??
(wyjaśniam -nie mam tak groźnego wyglądu - niedaleko jest z
Zdjęcie wyszło..całkiem całkiem :)
Drugie ...:)

*ponoć będę mogła za bilety do kina płacić 50% z czego najbardziej cieszy się Lusia, bo ciągle nam "wisi"obiecane kino:)