Instynkt macierzyński?

Muszka ma dwa i pół roku.Jest wesoła, ciągle chętna do zabawy, niesamowita jeśli chodzi o Grzesia i Dawida .Bardzo pilnujemy, żeby chłopcy nie robili jej krzywdy.
Grześ zanosi się śmiechem, gdy rzucamy jej piłeczkę , a ona w podskokach ją przynosi.
W nagrodę Mały dzieli się  z nią chrupkami, jeśli  tylko zapomnę psinę zamknąć!
Od kilku dni zauważyliśmy, że Muszka upatrzyła sobie jednego z pluszaków Lusi.
Nie wiem co to jest - pieso -miś ?Ani to ładne , ani szczególnie miłe w dotyku -ot, zabawka.
Ale dla Muszki to chyba ...szczeniaczek! Kilka razy zauważyłam, że ściąga z tapczanu, gdy Lusia w szkole.Ostatnio przyniosłam pokazać Sołtysowi co Mucha znów ma do zabawy, a ona za mną z takimi ślepkami, że coś mnie tknęło.Położyłam zabawke na podłodze  i powiedziałam, że może sobie zabrać.Podeszła wolno, ostrożnie chwyciła misio -psa za kark(?) i zaniosła do siebie!
Od tego czasu nic się nie zmieniło ! Mucha pilnuje pluszaka jak skarbu - nawet, gdy chciałam wyciągnąć cichutko powarkiwała.
Lusia wzruszona powiedziała, że skoro nie zgadzam się na szczeniaczki (hehe, no jeszcze tego brakowało) to ona odda Muszce zabawkę, niech ma troszkę radości;))

Tylko na hasło "łąka" w trzy sekundy stoi przy drzwiach:)
 To dopiero szaleństwo - pędzi jak rumak w wysokiej trawie,tam i z powrotem.

 Potem zabawa w chowanego:)
Lepiej widać kozy sąsiada, niż uszka  Muszki -(nad napisem lekko widać:)

 

 I znów biegi, prosto na mnie, żeby w ostatniej chwili lekko musnąć ogonem:)
Mam wrażenie, że się wtedy śmieje;)

Ale wystarczy, że powiem "do domu", a po chwili znika  z pola widzenia.Czeka pod drzwiami aż się doczłapię, a potem staje przy szufladce na korytarzu, gdzie są "psie" przysmaki.Chwyta szybko i ...już jest koło swojego szczeniaczka;)