Przymusowy odwyk

Po lekach jestem jak po grzybkach halucynogennych.                                                                             

Lekarki dziś nie było, jestem zapisana na jutro na 16.

Nie ma co zgrywać bohatera - boli i już..

Boli jak siedzę, stoję, przewracam się z boku na bok, a najgorzej jak podnoszę ręce do wysokości biustu.

Pogoda ładna - okien na pewno nie umyję.

Zwolnienia w czwartek nie chciałam , ale poddałam się, dziś byłam w pracy, a od jutra mam wolne  - dopiero w niedzielę do pracy.

Boli jak siedzę przy kompie, więc ..sorry Winnetou , mam przymusowy odwyk.

Będę z doskoku , hehe, niczym rącza sarna;)

Nie cierpię jak wszyscy widzą, że boli.

Kiedyś złamałam piątą kość śródstopia i nie marudziłam uważając, że pewnie...żyła mi przeskoczyła...po pięciu dniach Sołtys zawiózł mnie do chirurga - jak zobaczyłam złamanie z odpryskiem i dostałam gips do kolana (na 6 tygodni) zwyczajnie zasłabłam :)

Teraz przymusowe nygusowanie... (opieki na dziećmi nie ma kto przejąć, wiec ...)

I tak sobie pomyślałam( jako moherkowi) że moje cierpienie na coś się przyda.Jest kilka intencji.

A i Wy pomyślcie o mnie ciepło :)

Teraz wyglądam tak (mówiłam , że Sołtys mówi do mnie Żaba??)